ما حالا خیلی وقت است که با «سامسونگ» و «ال جی» خو گرفتهایم؛ ماشینهای «هیوندای» را دوست داریم و کمکم داریم به این نتیجه میرسیم که از «سوشی» خوشمان میآید و حتی بدمان نمیآید که تلویزیون برای بار پنجاهم «جومونگ» پخش کند و خب قطعا خیلی طبیعی است که بچههایمان از صبح تا شب هندزفری بگذارند و «بی. تی. اس» پِلِی کنند!
۱۵۰ سال حکومت قاجاریان بر ایران را شاید بتوان سیاهترین دوران تاریخ کشور دانست. دورانی که در آن بخشهای بزرگی از ایران جدا شد. به مناسبت ۱۰ آبان و پایان سلسله قاجار درباره ایرانی که قاجار خرجش کرد نوشتیم.
این روزها همه از «امید» حرف میزنند؛ تکدُرنای زیبای سیبری که با طی مسافت ۵۷۰۰ کیلومتر دو روز زودتر از قرار هر ساله خودش را به ایران رسانده است.
از قیچی کردن موی بچهها جلوی دوربین با شعارهای سیاسی تا قطع کردن برنامههای کودکان برای اطلاعرسانی درباره ترور از اتفاقات ناراحت کننده این روزهاست. اما این کنشهای احساسی خطرناک چه تبعات روحی و روانی روی کودکان درگیر خواهد گذاشت؟
ولادیمر زلنسکی رییس جمهور اوکراین که کشورش برای بیش از هشت ماه گذشته درگیر جنگ با روسیه بوده است اخیرا در یک ویدئوی تازه از مجموعه ویدئوهای مربوط به تبلیغات دوران جنگ در کیف پایتخت اوکراین سخنرانی کوتاه خود را خطاب به مردم اوکراین و جهان در کنار لاشه یک پهپاد سقوط کرده ارائه داده است.
سحر ۳۱ ساله است و یکسالی است که ازدواج سفید کردهاست. ازدواجی که هیچ سند و مدرکی پشت آن نیست. اما سحر در آن باردار شدهاست و حالا دوست دارد که آن را رسمی کند ولی مهرداد زیر بار نمیرود.
کردستان سرزمین درد است. آخرین باری که به کردستان آمدم برای تهیه گزارش از مرگ دو برادر کولبر در مریوان بود. کولبرهای که از سرما در کوهستان درگذشتند. دو برادری که رنجشان قلبهای مردم ایران را به درد آوردد. حالا مرگ تلخ دختری سقزی دوباره قلب ایران را به درد آورده است. دردی که چهل روز از آن میگذشت.
رسانهها در موقعیتی نیستند که مستقلا بتوانند مسئولیت یک عملیات تروریستی را متوجه کسی بکنند. ما در این مورد، بیشتر و پیشتر از همه چیز به آنچه توسط منابع رسمی منتشر میشود متکی هستیم. با این وجود همیشه ادعاهایی وجود دارد که با اندکی جستوجو میشود در مورد صحت آنها به نتیجه رسید.
در روزهای اخیر مجددا حمله رسانه های باکو به وحدت و تمامیت ارضی ایران افزایش یافته، اما این حملات ریشه در چه تحولات و رخدادهایی دارد؟ یکی از این رویدادها تربیت نسلی است که به علت شیوه آموزش در جمهوری آذربایجان و مطالعه کتب درسی حاوی مطالب غلط و مغشوش ذهنیت نادرستی نسبت به میهن اجدادی خود ایران پیدا کرده است.
اعتراضهای شهری شاید عضوی جدا نشدنی از زندگی اجتماعی باشند. «تهران» در برهههای تاریخی متعددی آبستن حوادث و اعتراضات مردمی بوده است؛ اما مردم تهران قدیم در چه مکانهایی و چگونه اعتراض میکردند؟